Januari 1945
1 Januari Het nieuwe jaar 1945 heeft zijn intrede gedaan. Zalig Nieuwjaar! Laten we hopen dat het inderdaad en gelukkig en zalig nieuwjaar moge zijn., en dat de rest van ons vaderland ook spoedig bevrijd moge zijn. Wij danken God voor de vrijheid die wij hier in het afgelopen jaar herkregen hebben. De eerste morgen van het nieuwe jaar was anders nog niet zo heel rustig. De hele nacht en de hele morgen waren er Duitse vliegtuigen in de lucht hier. Ze kwamen zo laag over de huizen vliegen dat ze voor het afweergeschut niet te bereiken waren. Er zijn er hier in de buurt 6 afgeschoten. Heel Sittard slaapt hier tegenwoordig nog in de kelders. Laten we hopen dat dit ook spoedig niet meer nodig zal zijn. De Duitsers zijn vannacht nog met een wagen hier in de stad geweest!!
2-6 Januari Niet heel schokkende gebeurtenissen, enkel wat schokken van het zwaar geschut, wat echter de laatste dagen ook al verminderd is maar zo af en toe begint er toch nog een kanon hier vlak bij te bulderen. Het Duitse offensief in de Ardennen is toch nog sterker dan aanvankelijk gedacht werd. Ze zijn taai; de Moffen. Enige plaatsen, in de buurt van Sittard o.a. Meers en Stein moeten geheel evacueren. Niets levends mag achterblijven. De mensen mogen alles meenemen. Waarom deze evacuatie is weet niemand hier. Sommigen zeggen: die plaatsen komen vol zwaar artilleriegeschut te staan; anderen: om mensen uit Duitsland te bergen. We zullen wel afwachten In Griekenland ook nog steeds geen rust weergekeerd.
6-11 Januari De laatste dagen is ’t tamelijk rustig hier en derhalve valt hierover ook weinig te vertellen. Alleen hoorden we dat de Duitsers bij Wanssum over de Maas een klein brughoofd gevestigd hebben wat ze nu echter ook alweer kwijt zijn.
15-19 januari Enige dagen geleden was aan alles te merken dat er iets op komst was hier in Zuid-Limburg en al heel gauw wisten we wat het was. De kanonnen die hier overal staan in Sittard begonnen een geweldig vuur te openen, en hiermee was een aanval, een doorstoot in Noordelijke richting, nl. Naar Susteren en Echt. De eerste dag van dit offensief werd gemeld dat de Britten 100 M terrein gewonnen hadden(!!) en weer een plaats hadden veroverd bij Susteren nl. Gebroek. (Dit is een gehucht bestaande uit 5 huizen). Diezelfde avond werd van de Russen gemeld dat zij een reuze offensief begonnen waren en zeer diep in de Duitse linies waren doorgestoten. DE volgende dag hadden de Britten echter meer vorderingen gemaakt: Susteren en OudRoosteren bevrijd, en Tüddern. Tüddern is een dorpje wat juist over de grens is gelegen. We wandelden er vroeger dikwijls heen met ’t college vanuit Sittard slechts 1 1 /2 uur lopen. Deze plaats was reeds eerder in geallieerde handen geweest maar was daarna weer door de Duitsers heroverd. U ziet dus wel, hoe dicht wij hier van alle kanten nog door Duitsers omgeven waren. Vandaar is het ook niet te verwonderen, dat wij zolang en zoveel granaten hier gestuurd kregen. Ook nu de laatste dagen zijn er weer heel wat gevallen. Ook op Solanus hebben ze de zoveelste voltreffer gekregen. Hier in Ophoven heeft het weer dagenlang gedreund. Vanuit ons klooster zien we zien we er al een stuk of zes staan en in de omgeving staan er nog wel dertig. Vooral ’s avonds is het mooi om te zien wanneer die allemaal achter elkaar of tegelijk beginnen te vuren; dan zie je van alle kanten vuurspuwende kanonnen en de heler omgeving wordt verlicht, en het huis staat de hele dag te schudden. Van die oude huizen hier in de Dorpstraat zal niet veel overblijven; ze hebben er veel van te lijden. Ook hier in huis zijn weer verschillende ruiten stuk geslagen door de zware dreun. Zo af en toe horen we hier ook de vliegende bom overkomen, gisteravond ook weer een: we hoorden, dat de motor ineens stilstond en……weet dan, dat het gevaar nabij is!!Ze kwam een paar kilometer hiervandaan terecht. 20 Januari Vanmorgen kwamen er wel ’n tachtig tanks, allen witgeverfd, van Echt af, hierover de weg maar evenveel anderen gingen weer naar ’t front heen. Vanmiddag werden ook in paar auto’s met lijken hierheen gebracht. We hebben hier nl. reeds ca. 2 maanden een kerkhof van Engelse soldaten, vlak bij het klooster. Er liggen er al heel wat op. Nu vanmiddag dan werden de eerste gesneuvelden (bij Echt en Susteren) hier naar hun laatste rustplaats gebracht. ’t Was toch een droevig gezicht, zo’n hele wagen vol met lijken. Vanmiddag alleen werden er 45 Engelse soldaten begraven. Ze waren allen in een deken gewikkeld en werden zo ook, zonder kist begraven. Enige dagen geleden waren velen van hen nog hier bij de mensen ingekwartierd geweest. Er waren drie aalmoezeniers bij, die de laatste gebeden over hen verrichtten. Hun kameraden, die met hen gevochten hadden, brachten hun een laatste eresaluut. Daarna speelden enige Schotse soldaten een treurmars op de doedelzak. Ik heb nog even met een Schot gesproken. Het was verschrikkelijk geweest bij Echt, zo vertelde hij en opeens zei hij, wijzend naar de auto waar de lijken uit gedragen werden: “ dat was mijn beste kameraad” “ That is the war” – Dat is de oorlog!